Obecna świątynia murowana w stylu gotyckim została wybudowana około połowy XV wieku (dodano wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny). Jest to budowla murowana z cegły. Posiada jedną nawę. Została wzniesiona na planie prostokąta. Prezbiterium jest węższe i niższe oraz zamknięte wielobocznie. Elewacje wschodnie i zachodnie nawy zakończone są szczytami wczesnobarokowymi z XVII stulecia. Nawa pokryta jest stropem drewnianym, barokowy chór muzyczny jest podparty przez cztery słupy. Gotycki kościół był wielokrotnie palony i odbudowywany. Na początku XX wieku został powiększony o kruchtę, zakrystię, dzwonnicę i północną kaplicę, która nawiązuje do architektury Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu (ostatni generalny remont został wykonany w latach 1980-1986). W ołtarzu głównym jest umieszczony obraz Matki Bożej Izbickiej zwany „Coronatą”. Do wyposażenia kościoła należą m.in. barokowe ołtarze boczne.
***********************************
Izbica Kujawska to jedno z najstarszych miasteczek na obszarze południowych Kujaw. Długosz wymienia Izbicę w 1124 r. Jest prawdopodobne, że jeszcze w XII wieku powstała tu parafia. Jako miasteczko szlacheckie wspomniane pierwszy raz w 1311 r. Prawo niemieckie otrzymało w 1391 r., a od 1395 r. doszło prawo urządzania jarmarków. W 1870 r. utraciło prawa miejskie, które zostały przywrócone w 1973 r. W 1995 r. obchodziło 600-lecie.
Parafia pierwszy raz wspomniana w 1325 r. Kościół fundowany przez właścicieli Izbicy, ród Skarbków, pod wezwaniem św. Floriana i św. Mateusza. Ta pierwsza, zapewne drewniana świątynia, w połowie XV wieku została zastąpiona nową, murowaną w stylu gotyckim, a jej fundatorami był ród Kretkowskich - ówcześni właściciele dóbr izbickich. Do dawnego wezwania dodano jeszcze Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Do świątyni tej ok. 1580 r. dobudowano z południowej strony kaplicę z fundacji Cieplińskich. Ta, w 1600 r. spłonęła, pewnie wraz ze świątynią. Odbudowany kościół poświęcono w 1630 r., kaplica zaś, nie odbudowana, przez długi czas jeszcze stała, a jej ruiny zagrażały samej świątyni.
Podczas wojen szwedzkich, w 1658 r. kościół i miasto spłonęły, ale niebawem zostały odbudowane. Podobnie w 1735 r. kościół podzielił los miasta dotkniętego ogromnym pożarem, ale wraz miastem został odbudowany. Sama zaś Izbica została powiększona o tzw. Nowe Miasto, które w 1754 r. usytuował tam król August III. Remontowano kościół w 1848 i 1885 r. Świątynia okazała się za mała dla tak rozległej parafii, dlatego w latach 1903 – 1905 dobudowano ogromną kruchtę, nazywaną po dziś dzień – "nowym kościołem". Ponieważ w międzyczasie wybudowano też nową zakrystię z południowej strony – tak powiększony kościół został konsekrowany 21 września 1905 r. przez biskupa Stanisława Zdzitowieckiego.
Kolejni właściciele Izbicy, Witold i Zdzisław Wodzińscy, wybudowali po północnej stronie świątyni – kaplicę, która miała być też grobowcem. I tę również konsekrował biskup Zdzitowiecki 9 października 1911 r.
Kościół gotycki, wewnątrz strop, chór barokowy. Oszkarpowany. Elewacja wschodnia i zachodnia nawy zwieńczona szczytami wczesnobarokowymi z ok. XVII wieku, ujętymi w spływy wolutowe. Na nawie neogotycka wieżyczka. Dwa ołtarze boczne rokokowe, w jednym ołtarz Świętej Rodziny późnogotycki, z początku XVI wieku, drugi poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W ołtarzu głównym ołtarz Matki Bożej Izbickiej z połowy XVIII wieku, zwany Coronatą. Monstrancja barokowa srebrna.
Generalny remont kościoła i regotyzację przeprowadzono w latach 1980 – 1986. Dach pokryto blachą miedzianą. Wstawiono nowe drzwi i meble: ławki, konfesjonały, boczne stalle w prezbiterium, wyposażenie zakrystii. Pobudowano ołtarz posoborowy marmurowy i marmurową ambonkę. Założono ogrzewanie akumulacyjne.
W 2003 r. przeprowadzono renowację, malowanie i złocenie ołtarzy. Założono posadzkę marmurową i ogrzewanie podłogowe. Zbudowano nowe schody z granitu. W latach 2004 – 2009 przeprowadzono kapitalny remont organów, wykonano nowe zawieszenie dzwonów z napędem elektrycznym. W latach tych przeprowadzono szereg prac remontowych i porządkowych na plebanii, wikariatce, na terenie przykościelnym i cmentarzu (m.in. położono polbruk).
W latach 2010 – 2022 ufundowano nowe obrazy do kościoła: Jezusa Miłosiernego, św. Faustyny i św. Jana Pawła II (tryptyk), odnowiono obraz św. Józefa, przeprowadzono malowanie kościoła (w kilku etapach – obecnie trwa czwarty etap), nawiązujące w dużej części do pierwotnego stanu (artysta malarz Paweł Domaszewicz), przeprowadzono prace remontowe zewnętrznych ścian kościoła i parkanu, ufundowano nowy krzyż misyjny.