Wspólnota parafialna jest ośrodkiem życia liturgicznego, podstawowym miejscem katechezy i wychowania w wierze, głoszenia zbawczej nauki Chrystusa. Oprócz  wspólnot związanych z liturgią, katechezą  w naszej parafii działają koła Żywego Różańca- najliczniejsze wspólnoty modlitewne, aby wspierać duchowo i materialnie misjonarzy, wspomagać dzieło nowej ewangelizacji, modlić się za innych. „Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy”. Jest to prywatne stowarzyszenie wiernych o charakterze modlitewnym i formacyjnym, działającym na ternie całej Polski. W tej wspólnocie każda z osób zobowiązuje się do codziennego rozważania jednej tajemnicy różańcowej. Liczba osób we wspólnocie podstawowej odpowiada liczbie tajemnic różańca świętego. Choć  każdy z członków Żywego Różańca modli się tajemnicą , która jemu przypada,  w miejscu i czasie przez siebie wybranym, to ważna jest świadomość wspólnej modlitwy w podjętych intencjach. „Żywy Różaniec oznacza życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem chrześcijańskiego postępowania. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia. Z tego powodu różaniec nazywany jest zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.” Program duchowy Żywego Różańca obejmuje:

• wypraszanie miłosierdzia Bożego poprzez wstawiennictwo Maryi, Matki Bożej;

• troskę o wzrost wiary w duszach ludzkich;

• krzewienie modlitwy różańcowej;

• wspieranie misyjnej działalności Kościoła;

• troskę o wierność nauczaniu Kościoła- za wzorem św. Dominika.

 Jako datę powstania Żywego Różańca przyjmuje się 8 grudnia 1826r. Służebnica Boża Paulina Jaricot założyła Dzieło Rozkrzewiania Wiary ( 1822 r.), a potem Żywy Różaniec. Jego  centralę  utworzyła w Lyonie na wzgórzu Lorette. „Piętnaście węgli: jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, pozostałe są zimne- ale zbierzcie je razem, a wybuchną ogniem! Oto właściwy charakter Żywego Różańca”- pisała w dzienniczku Paulina. 27 stycznia 1832 r. papież Grzegorz XVI  zatwierdził stowarzyszenie Żywego Różańca i nadał mu liczne odpusty. Do Polski Żywy Różaniec dotarł pod koniec XIX w. W 1977 r. Prymas Polski ks. kard. Stefan  Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę w 60 rocznicę objawień fatimskich. „ Ceremoniał Żywego Różańca powstał z troski o dobro duchowe Narodu polskiego i rozwój religijno- moralny obecnych i przyszłych pokoleń. Ufamy, że Żywy Różaniec jako wypróbowane narzędzie Opatrzności Bożej zjednoczenia ludzi z Bogiem i braćmi  oraz środek uświęcenia dusz, pomoże młodemu pokoleniu skutecznie wytrwać w wierze Ojców”.
W 2012 r. zatwierdzono Statut Żywego Różańca.

W zamyśle założycielki Żywy Różaniec był wielkim zapleczem modlitewnym dla misji i całego Kościoła. Codziennie towarzyszą jego członkom intencje papieskie: ogólna i misyjna, wyznaczone na dany miesiąc. Ich zadanie powinno realizować się także poprzez tworzenie nowych dwudziestek- róż, by różaniec stawał się modlitwą wszystkich. Przynależność do kół Żywego Różańca  daje członkom: poczucie wspólnoty- dwadzieścia tajemnic tworzy jeden wieniec duchowych róż ( nie sam wołam do Boga, ale czynimy to razem); daje możliwość aktywnego włączenia się w życie Kościoła; uczestnictwa w życiu sakramentalnym; przyczynia się do rozwoju duchowego poprzez stałą formację na comiesięcznych spotkaniach (w pierwszą sobotę miesiąca); wierni otrzymują duchowe wsparcie w chwilach radosnych i smutnych; każdy z członków może uzyskać odpust zupełny w dniu:

• przyjęcia do Żywego Różańca;

• Narodzenia Pana Jezusa;

• Zmartwychwstania Pańskiego;

• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie;

• Wniebowzięcia Matki Bożej;

• Królowej Różańca Świętego;

• Niepokalanego Poczęcia Maryi;

• Ofiarowania Pańskiego.

Na czele każdej róży stoi zelator lub zelatorka. Mogą ich wybierać członkowie Żywego Różańca lub kapłan. Zelatorka troszczy się o ducha modlitwy we wspólnocie; czuwa nad pełnym składem osobowym róży; dostarcza tajemnice z intencją modlitewną  osobom nieobecnym na spotkaniu, koordynuje comiesięczną wymianę tajemnic; zachęca do gorliwej działalności apostolskiej, odwiedza chorych członków swojej róży; utrzymuje łączność między kołem różańcowym a kapłanem; zbiera składki na Mszę św., dzieła charytatywne, misje i inne cele. Moderator parafialny prowadzi Parafialną Księgę Różańca Świętego. W naszej parafii założono ją w 2011 r. Czasopismem formacyjnym dla kół Żywego Różańca jest miesięcznik „Różaniec”, w którym znajdują się ciekawe artykuły dotyczące: wiary i życia –  nauczania papieskiego, rozważania różańcowe, medytacje, komentarze do fragmentów Ewangelii, oraz  konferencje  formacyjne na spotkania w pierwsze soboty miesiąca.   Moderatorem parafialnym- opiekunem tych grup - jest obecnie Ks. Proboszcz Leonard Fic. Dzięki staraniom tych duszpasterzy w naszej wspólnocie przybyło róż. Początkowo były tylko trzy koła różańcowe działające w Izbicy, a obecnie jest ich  piętnaście.